ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1925
28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 4 -Τ.Κ:10677 ΑΘΗΝΑ
Τηλ. 2103815177 Fax 2103801207
Email: posyndya@gmail.com Ιστότοπος : posyndya.blogspot.com
Φεβρουάριος 2022
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΓΙΑ
ΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ
Πέρασαν 30 χρόνια από την
υπογραφή, από τα 12 τότε κράτη-μέλη της ΕΟΚ συμπεριλαμβανομένης και της
Ελλάδας, της Συνθήκης του Μαάστριχτ, της
Ιδρυτικής Πράξης της Ε.Ε
Η συνθήκη εγκρίθηκε από το
Ελληνικό Κοινοβούλιο απ’όλες τις τότε πολιτικές δυνάμεις, πλην ΚΚΕ, το οποίο
απαίτησε να γίνει δημοψήφισμα πρόταση που δεν έγινε αποδεκτή.
Η αστική τάξη της Ελλάδας
ευθυγραμμίστηκε με αυτές των άλλων χωρών για ισχυροποίησή τους μέσω της ενιαίας
αγοράς. Ολες απέβλεπαν στην Οικονομική και Πολιτική θωράκιση της εξουσίας τους.
Για να το πετύχουν έπρεπε να καταφέρουν ισχυρό και ενιαίο χτύπημα στην εργατική
τάξη και το κίνημά της, και να δυναμώσουν τις θέσεις τους μπροστά στους
μεγάλους ανταγωνισμούς και αντιπαραθέσεις για το μοίρασμα των νέων αγορών στην
Ευρώπη και Παγκοσμίως.
Η Ε.Ε δεν υπήρξε ως ΕΟΚ ούτε
θα γίνει ποτέ ισότιμη και φιλική με τους λαούς.
Θεμελιώδης στόχος που καθοριζόταν
στην ίδια την συνθήκη ήταν ο ανταγωνισμός της ελεύθερης αγοράς, τα την
εσωτερική αγορά της ΕΕ θεσμοθετήθηκαν οι 4 ελευθερίες. Κινήσεις κεφαλαίων,
εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργαζομένων. Ως βασικός πυλώνας τέθηκε η ΟΝΕ
(Οικονομική Νομισματική Ενωση) για να θωρακίσει το ενιαίο νόμισμα στην
Παγκόσμια Αγορά.
Η συνθήκη περιείχε τις
αστυνομικές και δικαστικές συνεργασίες για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και
ενάντια σε πρόσφυγες και μειονότητες. Στη πορεία αναπτύχθηκαν πολλοί μηχανισμοί
και στρατιωτικού χαρακτήρα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Ακολούθησε η συνθήκη της
Λισαβώνας το 2009 με μια πλειάδα αντιδραστικές διατάξεις.
Το ταξικό, μαζικό κίνημα στη
χώρα μας αποκάλυψε αμέσως τον αντιλαΐκό χαρακτήρα της συνθήκης και την αντιπάλεψε
ξέροντας ότι η ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με τα οράματα των εργαζομένων.
Το «θα τρώμε με χρυσά
κουτάλια» αποδείχθηκε μια απάτη για τους εργαζόμενους.. Η «μεγάλη Ευρωπαΐκή
Οικονομία» αποδείχθηκε λυκοσυμαχία.
Η προστασία από την
επιθετικότητα της Τουρκίας είναι ανύπαρκτη, ενώ τα κυριαρχικά μας δικαιώματα
είναι σε κίνδυνο.
Η επίθεση κατά της Εργατικής
Τάξης είναι ολομέτωπη και διαρκώς οξύνεται.
Χώρες ισχυρές όπως η Γερμανία
ισχυροποιούνται περισσότερο. Η λεγόμενη «σύγκλιση και συνεργασία» των χωρών
μελών διαψεύδεται από τους ανταγωνισμούς, τις ανισότητες μεταξύ τους και της αντιθέσεις
συμφερόντων. Όταν πρόκειται όμως για την υπόθεση των εργαζομένων, ενώνουν τις
δυνάμεις τους, όλες οι αστικές δυνάμεις γιατί κύριος στόχος τουw είναι η κερδοφορία των επιχειρηματικών
ομίλων και των μονοπωλίων.
Με τις αλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις (2008,2020) ενισχύθηκε η
επιθετικότητα κατά του εργαζόμενου λαού. Επιβλήθηκαν μνημόνια στα χρεωμένα
κράτη-μέλη για να θωρακίσουν τα περαιτέρω κέρδη των μονοπωλίων.
Οι εργαζόμενοι είδαν τα
εργασιακά και κοινωνικά τους δικαιώματα να σαρώνονται, το εισόδημα να
συρικνώνεται και να κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές εργασίας, τα όρια συνταξιοδότησης
να αυξάνονται, να πετσοκόβονται τα
προνοιακά επιδόματα και η φροντίδα για την υγεία και κάθε είδους κοινωνικές
παροχές.
Πρόσφατα αντιλαΐκοί νόμοι της
ΝΔ. εκπορεύονται από τη Συνθήκη του Μαάστριχτ και περιλαμβάνονται στην « Λευκή Βίβλο».
Με την ΚΑΠ συγκεντρωποιείται η
γη και η παραγωγή σε λίγα χέρια. Ξεκληρίζονται τα αγροτικά νοικοκυριά, οι
απασχολούμενοι κολυμπάνε στα χρέη.
Τα δημόσια συστήματα υγείας
καταρρέουν, ενώ θησαυρίζουν οι ιδιωτικοί όμιλοι και οι φαρμακοβιομηχανίες εν
μέσω πανδημίας.
Η ακρίβεια των τροφίμων, του
ρεύματος, του πετρελαίου και της στέγης συνθλίβει της λαΐκές οικογένειες.
Η «πράσινη οικονομία» εκτίναξε
τις τιμές της ενέργειας στα ύψη, ενώ οι ουρές των ανέργων αυξάνονται.
Οι εργαζόμενοι των χωρών πρέπει να βγάλουν σοβαρά πολιτικά
συμπεράσματα ιδιαίτερα σήμερα με την Ουκρανική κρίση που οι ανταγωνισμοί για το
μοίρασμα των αγορών άναψαν το φυτίλι του πολέμου.
Ποτέ η ΕΕ δεν θα γίνει
φιλολαΐκή.
Για τους λαούς ο δρόμος είναι
να είναι νοικοκύρηδες στον τόπο τους και την ζωή τους.
Να σχεδιάζουν με βάση τις
ανάγκες και τα δικά τους συμφέροντα.
Να πάρουν την οικονομία στα
χέρια τους και να δώσουν τέλος στην ανεργία και την αβεβαιότητα. Να δώσουν
τέλος στους πολέμους που επιφέρουν φτώχια-πολέμους-προσφυγιά.
Ελένη
Καλλιμώρου- Μέλος ΔΣ